පොත් බූන්දි
හකාවතී- කියවල අඬන්නද? හිනාවෙන්නද?
බූන්දි, 18:12:45
ඩෝසන් ප්‍රීතිගෙ "හකාවතී" කියවලා ඉවර වුනා. වෙනම කල්පිත ලෝකයක් කියලා එයා මුලින්ම කියල තමයි කතා පටන් ගන්නෙ. ඒත් මේ කතාව සිංහලෙන් ලියලා තියෙන්නෙ. බහුතරයක් සිංහල පාඨකයො කියවන්නෙ. ඒ අයට මේ කියවන්නෙ අපි ඉන්න ලංකාව කියන අද්භුත රට ගැනයි කියලා හිතන එක නවත්තන්න ප්‍රීතිට බැහැ. එයා එහෙම කියන එක මුලු පොතටම අදාල නිර්වචනයක් ලෙස ගත්තොත් අපි ලංකාවෙ වෙන සිදුවීම් ගැන දැන් හිතන හැටි එහෙම තමයි. තමන්ට වෙනකම්ම ඕනම බරපතල කාරණයක් නොදැක්ක ගානට, වෙන ලෝකෙක වෙන දෙයක් ගානට හිතන්න අපි පුරුදුවෙලා ගොඩක් කල්. අපි හැමෝම 'ඔබ නැතුව ඔබ එක්ක'! මම නැතුව මම එක්ක!
ප්‍රීතිගෙ කතාවල වාක්‍ය හරිම දිගයි. හරියට ජාතක කතාවල වගේ. එක්කො එක ඡේදයක් එක වාක්‍යයක්. නැත්තං වාක්‍ය දෙකක්. එහෙම නැතුව ලියල තියෙන කතාවක් නම් ඒ අවස්ථානුකූල වර්නණයක්. පස්වෙනි කතාව ‘මාරාව‘ ඒ වගේ කෙටි වාක්‍ය තියෙන කතාවක්. බුත්සරණෙ 'නාලාගිරි දමනය' වගේ.
ඔහු සාමාන්‍ය සිදුවීමක් කවදාවත් නොවෙච්ච දෙයක් වගේ අපි ලව්ව කියවනවා.
"මම සරම කඩල දමල චීත්තෙත් එකපාරින් කඩල දැම්මා. ඉර එළිය යම්තමට වලාකුලු අස්සෙන් ගන සැරේට විහිද විහිද තිබ්බ මොහොතකට විතර. චීත්තෙ තිබ්බ මල් පොහොට්ටු හතර වටේ පඳුරුවල පිබිදුනා වගේ, මම දැක්කෙ අහසෙ විදුලි කෙටුමකුත් එක්කලම. යටිකය නිරුවස්තරේ එයා බිමට වකුටු වුනාම පිටිපැත්තෙ කොඳු නාරටිය තට්ටමේ දෙබෙදුමට පැතිරිච්ච හරිය ඉර බහින මූකලානෙ කඳු පන්තිය වගේ දිස්නෙ දුන්න ආලෝකෙට..."
ඉතිං මේව ජාතක කතා නොවෙන්නෙ ඇයි? මේ කතාවල ඉන්න අයත් කවදහරි බුදුවෙන බුදු පැල නෙමෙයිද? මිනිස්සුම නං බුදු වෙන්නෙ... ලෝ වාසී සියලු බුදු වරුන්ට මාගේ නමස්කාරය වේවා! අයිසිස්/ අමෙරිකන්/ නාසියන්/ ලාමාවරුන්/ හීනයානිකයන්/ මහායානිකයන් හැමෝම බුද්ධාංකුර. කිසිම කෙනෙක් සුවිශේෂීවත් නොවැදගත්වත් නොවන බව ප්‍රීති නොකියා කියනවා.
ප්‍රීතිගෙ ප්‍රීති වාක්‍ය හරිම දුක්බරයි. 'මිරැන්ඩා'ගෙන් පටන් ගමු. මිරැන්ඩා වගේ ගැහැනියක් ලංකාවෙ පිරිමියෙක් ඇත්තටම බාර ගන්නෙ කොහොමද? පක්ෂෙ වැඩ කරන, රෑ දොළහට ගෙදර එන ගෑනියක්. ස්වාධීන චරිතයක්. කේතලයක්, රෙදිසෝදන යන්ත්‍රයක්, ළමයි හදන කිරිදෙන මැෂිමක්, සැමියා කියන දේ අහගෙන පවුල රැකගෙන ඉන්න දෙනෝදාහක් ගෑනු මැද්දාවෙ මිරැන්ඩාව අපි බාර ගන්න ලෑස්තිද?
ප්‍රීති දුකෙන් අහන ප්‍රශ්නය අපිට තේරුම් ගන්නම වෙනව අකමැත්තෙන් වුනත්. සඳලතා, නිශ්ශංක හා වන සම්බන්ධය අතිශය මානුෂික වුනත් මිරැන්ඩා වේසියෙක් නොකර නිශ්ශංකට හිතන්න බැරි වුනා. සඳලතා එක්ක සම්බන්ධය සාධාරණ වෙන්න නම් මිරැන්ඩා වේසියෙක් කියල හිතවගන්නම වෙනව නිශ්ශංකට. අපි හැමෝම අනියම් සම්බන්ධතා නියම් කර ගන්න මානසික වේසියො සහ වේසාවියෝ නිර්මානය කර ගන්නවා. නිශ්ශංකට වෙන්නෙ ඒක. ඒක අපේ සංස්කෘතිය අපිට දායාද කරන දෙයක්. ඒ සංස්කෘතිය තවදුරටත් පවත්වාගෙන යාම මිරැන්ඩලා එක්ක ඉන්න මිනිස්සුන්ට කරන්න බැහැ. හොදම දේ සඳලතා කෙනෙක් හොයා ගන්න එක. ඒක කරන්නත් සංස්කෘතිය ඉඩ දෙන්නෙ නැහැ. කතා හදනවා. සඳලතයි දරුවයි බාත්රෑම් එකේම කුණු වෙන්නෙ ඒකයි. ඒකයි ප්‍රීතිගෙ දිග වාක්‍ය හරිම ශෝක බරිත. ඒවායෙ තෙත් ගතියට සුහදයෙක්ව ඇදුම දක්වා ගෙන යන්න පුලුවන්.
ප්‍රීතිගේ මන:කල්පිත ලෝකය තුල ආයෙම කතා කරන්නෙ වත්මන් ලංකාවෙම අතරමං වුනු මිනිස්සුම නෙමෙයිද? ලංකාව කල්පිත ලෝකයක ඇතුළට දැම්මම ප්‍රශ්නෙ කැත නැතුව කතා කරන්න පුලුවන්. ලැජ්ජ වෙන්න ඕනිත් නෑ. ‘සුජාත පුත්‍රයන්ගේ වික්‍රමය‘ දෙවෙනි කතාව. මේක ‘මාරාව‘ කතාවෙ අනිත් පිටුව වගේ. කවි පැටියෙක් හදා ගන්න පියෙකු දරන වෑයමක් මෙහි විස්තර වෙනව. එක අතකට ඒක කුණු බක්කියක හැදෙන ළමයෙකුගේ කතාවක්. ඒක දූෂණයක්. කවි පැටියගෙ තාත්ත දූෂණය වුනු ගැනි ගාව (කවි පැටියගෙ අම්ම ගාව) එයාගෙ පහරකින් මැරිල වැටෙනවා. මේ කතාවම රූපකයක් ලෙස ගත්තොත් ලංකාවෙ රාජ්‍යයට එරෙහිවන ඕනෑම කෙනෙක් ආණ්ඩුව අතින් මැරෙන්න තියෙන සම්භාවිතාව ගැන කියවෙන්නෙ. කවියෙක් වුනත් විප්ලව කාරයෙක් වුනත් වෙනසක් නෑ. ලසන්තම, ලලිත් කූගන් වෙන්නම ඕන නැ. ඒ නිසා පරිස්සම් වෙන්න කියල දෙන වෝනින් එකක් ලෙසත් මෙය ගන්න පුලුවන්. ඒ හැබෑ ලංකාවෙ අයට දෙන පනිවිඩය.
සරච්චන්ද්‍රගෙ 'කල්පනා ලෝකය'ත් මේ එක්කම කියවන්න හිතුන. ඒත් මේ කතා යථාර්ථවාදී රීතිය ඔබ්බවා ගිය සංකීර්න කතා. ඒවා නැවත නැවත වෙනස් විදියට කියවන්න කියල කතුවරයා ආරාධනා කරනවා. නිදසුනක් ලෙස කතාවක් ඉවර වුනාම ගැහැනු නම්වලට පිරිමි නම් දීල ආයෙම කියවන්න වගේ. ඇත්තටම මුලු ලෝකයම ඒ විදියට කියවන්න පුරුදු වෙන්න ඕන. මේ හැමදෙයකම තියෙන උත්ප්‍රාසාත්මක වේදනාවක් ඒ හරහා මතුකරගන්න පුලුවන්. ජීවිතය මොනතරම් හිරගෙයක්ද?
ගූ ගොඩක ඉන්න පණුවො වගේ අපි ලංකාවෙ ඉන්නෙ. නැද්ද? නැත්තං සජිත්ල ඔය තරම් දේවල් කියයිද අපිට? යහපාලනය ගෙනාවෙ එස්.බී. වගේ කාලකන්නි පන්නලා. යහපාලනය ආපු ගමන් ඒ හාදයව භාණ්ඩාගාරික වුනා. ඒත් අපිට කරගන්න දෙයක් තිබුනෙ නෑ. අපි බලල්ලු ගලේ රුන්න. වහන්න බෑ. "ඔන්ලයින් පාංශුකූල" මේ ගැන කරන විකාර කතාවක්. මහචාර්යවරයෙක් සකස් කරපු වාර්තාවක්. ඒක මාර කතාවක්. අධ්‍යාපන ක්‍රමය ගැන විස්තරයක්. පොත් නොකියවා පොත් ගැන කරන විචාර. ඒවට දෙන සම්මාන. මේ අප්‍රසන්න නරාවල ගැන ලංකාව ගැන කරන විස්තරයක්. පොත් නොකියවා පොත් ගැන කතා කිරීමේ පාඨමාලාව, සිය දිවි නසා ගැනීමේ පහසු ක්‍රම ආදී අද අප විදින දුක හිතෙන ජීවිත කතා ගැන කරන කතා නැවත නැවත අපි ගැන අවධානය යොමු කරවනවා.
'ඊවා ලුනා සහ අනුර' ඉතා පරිස්සමින් කියවන්න ඕන කතාවක්. කතාවකින් එළියට පනින චරිතයක් ඇත්ත ලෝකයට එනවා. 'සඳකඩපහන' මේ පොත ගැන එයා කරන විවරණයක් කියල මට හිතෙන්නෙ මොකද මන්ද? කිසිවක් පිලිබද පුර්ව මතයන් සම්මතයන් කොතෙක් තිබුනද ඒ පිලිබඳ තවත් කතාවක් ගොතන්නට එය බාධාවක් කර ගන්නෙ මොකටද? අලුත් විදියට ජීවිතය කියවිය යුතු නොවෙයිද?
'ඇය ශෝකී නම් වු ඇස්ටරොයිඩයයි'- මේ කතාව මේ පොතේම සාරාංශය. දේවල් සිදුවෙනකං බලං ඉන්නවා ඇරෙන්න මිනිසුන්ගේ දුබල ආත්මයන්ට කළ හැක්කේ කුමක්ද? ලෝක විනාශයක් වෙන බවට දක්වන අනතුරු ඇඟවීම් හමුවේ මිනිසුන් කෙසේ ක්‍රියා කරනු ඇතිද? ඒත් අද දින තමන් තෘප්තිමක් කල හැකි යමක් සොයා යාම ඇරෙන්න ඔවුන් කළ යුත්තේ කුමක්ද? බඹයක් තරම් ශරීරය ලෝකය නම් ලෝකය විනාශවන මොහොත ගැන අනාවැකි කුමට? අවසන ඇස්ටරොයිඩය කඩා වැටෙයි. ලෝකය අළුවෙයි.
"තව අරක්කු බෝතලයක් මිළදී ගන්නට සල්ලි සොයා බැංකුවක් කඩමින් හුන් ජිනදාසගේ ගෝනියේ වූ සල්ලි කොල ඔහුට පෙර අළු විය."
අප සාදා ගත් ලෝකයන් හළු වන්නේ ද මෙපරිද්දෙන්. ඕනෑම මොහොතක එය විය හැකියි. සූදානමින් සිටින්න. මේ ශෝකී ඇස්ටරොයිඩ අප වටා කැරකෙමින් තිබෙයි. ඇති තරම් සව්දිය පුරන්න. විඩා නිවන්න. නටන්න. ගයන්න. ඔබ අළුවීමට ආසන්නයි.
ප්‍රීතිගෙ කතාවල වාක්‍ය හරිම දිගයි. හරියට ජාතක කතාවල වගේ. එක්කො එක ඡේදයක් එක වාක්‍යයක්. නැත්තං වාක්‍ය දෙකක්. එහෙම නැතුව ලියල තියෙන කතාවක් නම් ඒ අවස්ථානුකූල වර්නණයක්. පස්වෙනි කතාව ‘මාරාව‘ ඒ වගේ කෙටි වාක්‍ය තියෙන කතාවක්. බුත්සරණෙ 'නාලාගිරි දමනය' වගේ.
ඔහු සාමාන්‍ය සිදුවීමක් කවදාවත් නොවෙච්ච දෙයක් වගේ අපි ලව්ව කියවනවා.
"මම සරම කඩල දමල චීත්තෙත් එකපාරින් කඩල දැම්මා. ඉර එළිය යම්තමට වලාකුලු අස්සෙන් ගන සැරේට විහිද විහිද තිබ්බ මොහොතකට විතර. චීත්තෙ තිබ්බ මල් පොහොට්ටු හතර වටේ පඳුරුවල පිබිදුනා වගේ, මම දැක්කෙ අහසෙ විදුලි කෙටුමකුත් එක්කලම. යටිකය නිරුවස්තරේ එයා බිමට වකුටු වුනාම පිටිපැත්තෙ කොඳු නාරටිය තට්ටමේ දෙබෙදුමට පැතිරිච්ච හරිය ඉර බහින මූකලානෙ කඳු පන්තිය වගේ දිස්නෙ දුන්න ආලෝකෙට..."
ඉතිං මේව ජාතක කතා නොවෙන්නෙ ඇයි? මේ කතාවල ඉන්න අයත් කවදහරි බුදුවෙන බුදු පැල නෙමෙයිද? මිනිස්සුම නං බුදු වෙන්නෙ... ලෝ වාසී සියලු බුදු වරුන්ට මාගේ නමස්කාරය වේවා! අයිසිස්/ අමෙරිකන්/ නාසියන්/ ලාමාවරුන්/ හීනයානිකයන්/ මහායානිකයන් හැමෝම බුද්ධාංකුර. කිසිම කෙනෙක් සුවිශේෂීවත් නොවැදගත්වත් නොවන බව ප්‍රීති නොකියා කියනවා.
ප්‍රීතිගෙ ප්‍රීති වාක්‍ය හරිම දුක්බරයි. 'මිරැන්ඩා'ගෙන් පටන් ගමු. මිරැන්ඩා වගේ ගැහැනියක් ලංකාවෙ පිරිමියෙක් ඇත්තටම බාර ගන්නෙ කොහොමද? පක්ෂෙ වැඩ කරන, රෑ දොළහට ගෙදර එන ගෑනියක්. ස්වාධීන චරිතයක්. කේතලයක්, රෙදිසෝදන යන්ත්‍රයක්, ළමයි හදන කිරිදෙන මැෂිමක්, සැමියා කියන දේ අහගෙන පවුල රැකගෙන ඉන්න දෙනෝදාහක් ගෑනු මැද්දාවෙ මිරැන්ඩාව අපි බාර ගන්න ලෑස්තිද?
ප්‍රීති දුකෙන් අහන ප්‍රශ්නය අපිට තේරුම් ගන්නම වෙනව අකමැත්තෙන් වුනත්. සඳලතා, නිශ්ශංක හා වන සම්බන්ධය අතිශය මානුෂික වුනත් මිරැන්ඩා වේසියෙක් නොකර නිශ්ශංකට හිතන්න බැරි වුනා. සඳලතා එක්ක සම්බන්ධය සාධාරණ වෙන්න නම් මිරැන්ඩා වේසියෙක් කියල හිතවගන්නම වෙනව නිශ්ශංකට. අපි හැමෝම අනියම් සම්බන්ධතා නියම් කර ගන්න මානසික වේසියො සහ වේසාවියෝ නිර්මානය කර ගන්නවා. නිශ්ශංකට වෙන්නෙ ඒක. ඒක අපේ සංස්කෘතිය අපිට දායාද කරන දෙයක්. ඒ සංස්කෘතිය තවදුරටත් පවත්වාගෙන යාම මිරැන්ඩලා එක්ක ඉන්න මිනිස්සුන්ට කරන්න බැහැ. හොදම දේ සඳලතා කෙනෙක් හොයා ගන්න එක. ඒක කරන්නත් සංස්කෘතිය ඉඩ දෙන්නෙ නැහැ. කතා හදනවා. සඳලතයි දරුවයි බාත්රෑම් එකේම කුණු වෙන්නෙ ඒකයි. ඒකයි ප්‍රීතිගෙ දිග වාක්‍ය හරිම ශෝක බරිත. ඒවායෙ තෙත් ගතියට සුහදයෙක්ව ඇදුම දක්වා ගෙන යන්න පුලුවන්.
ප්‍රීතිගේ මන:කල්පිත ලෝකය තුල ආයෙම කතා කරන්නෙ වත්මන් ලංකාවෙම අතරමං වුනු මිනිස්සුම නෙමෙයිද? ලංකාව කල්පිත ලෝකයක ඇතුළට දැම්මම ප්‍රශ්නෙ කැත නැතුව කතා කරන්න පුලුවන්. ලැජ්ජ වෙන්න ඕනිත් නෑ. ‘සුජාත පුත්‍රයන්ගේ වික්‍රමය‘ දෙවෙනි කතාව. මේක ‘මාරාව‘ කතාවෙ අනිත් පිටුව වගේ. කවි පැටියෙක් හදා ගන්න පියෙකු දරන වෑයමක් මෙහි විස්තර වෙනව. එක අතකට ඒක කුණු බක්කියක හැදෙන ළමයෙකුගේ කතාවක්. ඒක දූෂණයක්. කවි පැටියගෙ තාත්ත දූෂණය වුනු ගැනි ගාව (කවි පැටියගෙ අම්ම ගාව) එයාගෙ පහරකින් මැරිල වැටෙනවා. මේ කතාවම රූපකයක් ලෙස ගත්තොත් ලංකාවෙ රාජ්‍යයට එරෙහිවන ඕනෑම කෙනෙක් ආණ්ඩුව අතින් මැරෙන්න තියෙන සම්භාවිතාව ගැන කියවෙන්නෙ. කවියෙක් වුනත් විප්ලව කාරයෙක් වුනත් වෙනසක් නෑ. ලසන්තම, ලලිත් කූගන් වෙන්නම ඕන නැ. ඒ නිසා පරිස්සම් වෙන්න කියල දෙන වෝනින් එකක් ලෙසත් මෙය ගන්න පුලුවන්. ඒ හැබෑ ලංකාවෙ අයට දෙන පනිවිඩය.
සරච්චන්ද්‍රගෙ 'කල්පනා ලෝකය'ත් මේ එක්කම කියවන්න හිතුන. ඒත් මේ කතා යථාර්ථවාදී රීතිය ඔබ්බවා ගිය සංකීර්න කතා. ඒවා නැවත නැවත වෙනස් විදියට කියවන්න කියල කතුවරයා ආරාධනා කරනවා. නිදසුනක් ලෙස කතාවක් ඉවර වුනාම ගැහැනු නම්වලට පිරිමි නම් දීල ආයෙම කියවන්න වගේ. ඇත්තටම මුලු ලෝකයම ඒ විදියට කියවන්න පුරුදු වෙන්න ඕන. මේ හැමදෙයකම තියෙන උත්ප්‍රාසාත්මක වේදනාවක් ඒ හරහා මතුකරගන්න පුලුවන්. ජීවිතය මොනතරම් හිරගෙයක්ද?
ගූ ගොඩක ඉන්න පණුවො වගේ අපි ලංකාවෙ ඉන්නෙ. නැද්ද? නැත්තං සජිත්ල ඔය තරම් දේවල් කියයිද අපිට? යහපාලනය ගෙනාවෙ එස්.බී. වගේ කාලකන්නි පන්නලා. යහපාලනය ආපු ගමන් ඒ හාදයව භාණ්ඩාගාරික වුනා. ඒත් අපිට කරගන්න දෙයක් තිබුනෙ නෑ. අපි බලල්ලු ගලේ රුන්න. වහන්න බෑ. "ඔන්ලයින් පාංශුකූල" මේ ගැන කරන විකාර කතාවක්. මහචාර්යවරයෙක් සකස් කරපු වාර්තාවක්. ඒක මාර කතාවක්. අධ්‍යාපන ක්‍රමය ගැන විස්තරයක්. පොත් නොකියවා පොත් ගැන කරන විචාර. ඒවට දෙන සම්මාන. මේ අප්‍රසන්න නරාවල ගැන ලංකාව ගැන කරන විස්තරයක්. පොත් නොකියවා පොත් ගැන කතා කිරීමේ පාඨමාලාව, සිය දිවි නසා ගැනීමේ පහසු ක්‍රම ආදී අද අප විදින දුක හිතෙන ජීවිත කතා ගැන කරන කතා නැවත නැවත අපි ගැන අවධානය යොමු කරවනවා.
'ඊවා ලුනා සහ අනුර' ඉතා පරිස්සමින් කියවන්න ඕන කතාවක්. කතාවකින් එළියට පනින චරිතයක් ඇත්ත ලෝකයට එනවා. 'සඳකඩපහන' මේ පොත ගැන එයා කරන විවරණයක් කියල මට හිතෙන්නෙ මොකද මන්ද? කිසිවක් පිලිබද පුර්ව මතයන් සම්මතයන් කොතෙක් තිබුනද ඒ පිලිබඳ තවත් කතාවක් ගොතන්නට එය බාධාවක් කර ගන්නෙ මොකටද? අලුත් විදියට ජීවිතය කියවිය යුතු නොවෙයිද?
'ඇය ශෝකී නම් වු ඇස්ටරොයිඩයයි'- මේ කතාව මේ පොතේම සාරාංශය. දේවල් සිදුවෙනකං බලං ඉන්නවා ඇරෙන්න මිනිසුන්ගේ දුබල ආත්මයන්ට කළ හැක්කේ කුමක්ද? ලෝක විනාශයක් වෙන බවට දක්වන අනතුරු ඇඟවීම් හමුවේ මිනිසුන් කෙසේ ක්‍රියා කරනු ඇතිද? ඒත් අද දින තමන් තෘප්තිමක් කල හැකි යමක් සොයා යාම ඇරෙන්න ඔවුන් කළ යුත්තේ කුමක්ද? බඹයක් තරම් ශරීරය ලෝකය නම් ලෝකය විනාශවන මොහොත ගැන අනාවැකි කුමට? අවසන ඇස්ටරොයිඩය කඩා වැටෙයි. ලෝකය අළුවෙයි.
"තව අරක්කු බෝතලයක් මිළදී ගන්නට සල්ලි සොයා බැංකුවක් කඩමින් හුන් ජිනදාසගේ ගෝනියේ වූ සල්ලි කොල ඔහුට පෙර අළු විය."
අප සාදා ගත් ලෝකයන් හළු වන්නේ ද මෙපරිද්දෙන්. ඕනෑම මොහොතක එය විය හැකියි. සූදානමින් සිටින්න. මේ ශෝකී ඇස්ටරොයිඩ අප වටා කැරකෙමින් තිබෙයි. ඇති තරම් සව්දිය පුරන්න. විඩා නිවන්න. නටන්න. ගයන්න. ඔබ අළුවීමට ආසන්නයි.
මේ වියමන ඔබේ මූණු පොතට එක් කරන්න-
Tags- Hakawathi (2014) by Dawson Preethi, A collection of Sinhala Short Stories
Currents
වෙසෙස් බූන්දි
අදහස් බූන්දි
කතා-බස් කරන්ට්ස්
රත්තරං ටික
කෙටියෙන්
ඔමරි කරන්ට්ස්
ඔත්තු කරන්ට්ස්
කට කොකියනවට
පැන බූන්දි
Viva Che
BoondiLets
Raha
Cine බූන්දි
රංග බූන්දි
සිත්තර බූන්දි
රහ කතා-බස්
අදහස් බූන්දි
රත්තරං ටික
රහ ඔත්තු
රහ වීඩියෝ
චිත්‍රකතා
BoondiLets
Sookiri
වෙසෙස් බූන්දි
කතන්දර බූන්දි
පොත් බූන්දි
සූකිරි කතා-බස්
අදහස් බූන්දි
රත්තරං ටික
සූකිරි ඔත්තු
රන් රෝස
BoondiLets
Plus
ප්‍රතිචාර
අඩවි දත්ත
Facebook Page
Boondi Google+
Boondi RSS
සමන් පෙරමුණගෙන් තවත් වියමන්
වෙසෙස්
උපේක්ෂාව සමග යහන්ගත වීම
පොත්
රං'කුඹල්' හදවත් ගැන කියන 'කුරුලු හදවත'
පොත්
අරගලය සහ ආදරය අතර | ප්‍රමෝද්‍යා ආනන්තගේ "පලායන්නා"
පොත්
අමර කවි
කරන්ට්ස්
“නිරුවත් දෙවිවරු” | “NAKED GODS”
තවත් පොත් බූන්දි
ඉණෙන් හැලෙන කලිසමක් රදවා ගන්න තතනමින්...
උමතු වාට්ටුවට අප්පචිචී ඇවිත්!
සෞන්දර්යය වෙනුවට කටු අතු- අපේ යුගයේ උරුමය!
"මතක වන්නිය" හෙවත් උතුරේ ශේෂ පත්‍රය
මී පුප් සේ රස 'හෑල්ල'
BoondiLets
කැරොලිනා මාරියා ඩි ජීසස් ලියයි.
ජනාධිපතියො, උඹ කූඩුවක ඉන්න ගිරවෙක්. ලස්සන ලස්සන කතා කියනවා. ඒත්, බඩගින්නෙ ඉන්න මිනිස්සු ව්‍යාඝ්‍රයෝ කියලා හිතා ගන්න එක හොඳයි. උන් ඉන්නෙ කෝපයෙන්. අවස්ථාව ආපු ගමන්... [More]
What's New | අලුතෙන්ම
කවි|
ආනන්ද
31-Secs
(රෝහණ පොතුලියැද්ද) මාලා කරුවෙකු සේ මල් සොයා යන
සසර සැරි ගමනක ඉම
අතහැරීම ම නිවන කියන උතුමෙකු
අත නෑර අල්ල ගති ආනන්ද
මල,පැහැය,සුවඳ, ඈ... [More]
සසර සැරි ගමනක ඉම
අතහැරීම ම නිවන කියන උතුමෙකු
අත නෑර අල්ල ගති ආනන්ද
මල,පැහැය,සුවඳ, ඈ... [More]
Cine|
අසන්ධිමිත්තා- වෘත්තයෙන් ආපස්සට
3-Mins
(ඩිල්ෂානි චතුරිකා දාබරේ) සාහිත්‍යය හෝ සිනමාපට තවදුරටත් සාම්ප්‍රදායික ආකෘතියම නොපතයි. රසවිඳින්නන්ව සාමාන්‍ය කතාවකින් නළවාදැමීමට නොහැකිය. තවදුරටත් ඔවුහුද හුරුපුරුදු නිර්මාණ ස්වභාවයම නොපතති. නිර්මාණකරුවකු... [More]
Cine|
රාමු තුළ යළි රාමු වුණු "දැකල පුරුදු කෙනෙක්"
6-Mins
(විකුම් ජිතේන්ද්‍ර) මේ යුගය ඡායාරූප හා කැමරා යුගයක් වන අතර වෘත්තීය හෝ අර්ධවෘත්තීය කැමරා භාවිත කරන ආධුනිකයා පවා අධි සුන්දරත්වයෙන් යුතු ඡායාරූප... [More]
අදහස්|
To Sir, With Love!
2-Mins
(තාරක වරාපිටිය) To Sir With Love යනු මීට වසර 28 කට පමණ ඉහතදී කළු සුදු ටෙලිවිෂන් තිරයකින් මා බැලු චිත්‍රපටයකි. එය එතෙක්... [More]
වෙසෙස්|
මැදියම් රැයේ වාහනවලට අතවනන සුදු හැඳි ගැහැනිය
5-Mins
(තිලක් සේනාසිංහ ) අද මෙන් මහජනයා හෝ රථවාහන බහුල නොවූ මීට දශක හය හතකට පෙර ඇතැම් දිනවල මැදියම් රැය ආසන්නයේ දී කොළඹ බොරැල්ලේ... [More]
ඔත්තු|
හෙල්මලී ගුණතිලකගෙන් 'සහස් පියවර'
5-Secs
හෙල්මලී ගුණතිලක විසින් රචිත පළමු කෙටිකතා එකතුව වන 'සහස් පියවර' කෘතිය මුද්‍රණද්වාරයෙන් එළි දක්වා තිබේ.... [More]
පොත්|
ඉණෙන් හැලෙන කලිසමක් රදවා ගන්න තතනමින්...
2-Mins
(රෝහණ පොතුලියැද්ද) පුද්ගල නාමයක්, වාසගමක් දුටු කල්හි ඔහුගේ ජාතිය/ ආගම/ කුලය/ ලිංගය/ ග්‍රාමීය, නාගරිකබව සිතියම් ගත කිරීම සාමාන්‍ය පුරුද්දක්. නමුත් "ඩොමිනික් චන්ද්‍රසාලි"... [More]
කෙටියෙන්|
මොන එල්ලුං ගස් ද?
පොත්|
උමතු වාට්ටුවට අප්පචිචී ඇවිත්!
6-Mins
(කේ.ඩී. දර්ශන) 'උඹට එහෙම යන්න බැහැ උඹ ඉන්න ඕනෙ මම ළඟ. මගේ හෙවණැල්ලෙන් මිදෙන්න උඹට බැහැ.'
(-41 පිට)
'මම ගල් ගැහී අප්පච්චී දෙස බලාගෙන... [More]
(-41 පිට)
'මම ගල් ගැහී අප්පච්චී දෙස බලාගෙන... [More]
රත්තරං ටික|
මෙන්න බත් කූරෙක්!
28-Secs
මත්සුවා බැෂෝ යනු කෘතහස්ත ජපන් කවියෙකි. බැෂෝගෙ කවිකාර කම දැක දිනක් ඔහුගේ ශිෂ්‍යයෙකු ද කවියක්... [More]
කවි|
ජානූ! පේ‍්‍රමයෙන් විතැන් විය හැකි දැයි මට කියන්න
24-Secs
(තුෂාරි ප්‍රියංගිකා) එකින් එක මතක අහුලමි
මංජුසාවකි හදවත මතක අහුරමි
සීත හිමයේ මිදුණු හිමකැටිති යට
ඔබට කවි ලියා සඟවමි
ජානූ!
පසුපස සෙවණැල්ල සේ ඇදෙමි... [More]
මංජුසාවකි හදවත මතක අහුරමි
සීත හිමයේ මිදුණු හිමකැටිති යට
ඔබට කවි ලියා සඟවමි
ජානූ!
පසුපස සෙවණැල්ල සේ ඇදෙමි... [More]
පොත්|
සෞන්දර්යය වෙනුවට කටු අතු- අපේ යුගයේ උරුමය!
13-Mins
(චූලානන්ද සමරනායක) කිවිඳියකගෙ කාව්‍ය ග‍්‍රන්ථයක් එළිදක්වන මොහොතක ඇගේ කවියට ප‍්‍රවේශ වෙන්න වඩාම සුදුසු මාවත මොකක්ද? මේක ටිකක් විසඳගන්න අමාරු ප‍්‍රශ්ණයක්. මොකද අද... [More]
ඔත්තු|
'නො පවතිනු වස් ප්‍රේමය ව පවතිමි' සහ 'පියා නො හැඹූ පියාපත්'- දෙසැ. 01
11-Secs
මාලතී කල්පනා ඇම්බ්‍රෝස්ගේ 'නො පවතිනු වස් ප්‍රේමය ව පවතිමි' සහ 'පියා නො හැඹූ පියාපත්' කාව්‍ය... [More]
වෙසෙස්|
වාලම්පුරි- වාසනාව, විහිළුව සහ මිත්‍යාව
1-Mins
(තාරක වරාපිටිය) ලංකාවේ ඉහළ "අලෙවි වටිනාකමක්" ඇති, ‘අනුහස් ඇති’ ගුප්ත වස්තුවකි වාලම්පුරිය. මෙම ‘වටිනාකම’ තීරණය වන්නේ එහි ඇති ද්‍රව්‍යමය වටිනාකම හෝ වෙනත්... [More]
පොත්|
"මතක වන්නිය" හෙවත් උතුරේ ශේෂ පත්‍රය
3-Mins
(සුරෝෂන ඉරංග) කලා කෘතියකින් භාවමය කම්පනයක් ඇතිකළ හැකි නම් එයට කිසියම් සමාජ බලපෑමක් සිදුකළ හැකිය. එසේ කම්පනයත්, පශ්චාත්තාපයත් ජනිත කළ, දමිළ බසින්... [More]
අදහස්|
විද්‍යාවේ සියවසක පිම්ම!
2-Mins
(තාරක වරාපිටිය) පසුගිය සියවසේ මිනිස් ශිෂ්ඨාචාරය මුහුණපෑ ප්‍රධාන මාරක අභියෝග තුන වුයේ වසංගත, සාගත හා සංග්‍රාමයන්ය. ඒ සියවස තුල එසේ ඉන් මියැදුන... [More]
කරන්ට්ස්|
"අඟ"
19-Secs
(උපුල් සේනාධීරිගේ) අංඟ පුලාවකට නැති මිනිස්සු
තම හිස අත ගෑහ
අඟක්... ඔව් අඟක්
රයිනෝසිරසක හැඩගත් අඟක්
මොළයක් නැති සිරසක්
තෙතක් නැති හදවතක්... [More]
තම හිස අත ගෑහ
අඟක්... ඔව් අඟක්
රයිනෝසිරසක හැඩගත් අඟක්
මොළයක් නැති සිරසක්
තෙතක් නැති හදවතක්... [More]
වෙසෙස්|
ඇනා කැරනිනා සහ ඇනා ස්ටෙපානොව්නා
7-Mins
(ඩිල්ෂානි චතුරිකා දාබරේ) ලියෝ තෝල්ස්තෝයි විරචිත ඇනා කැරනිනා නවකතාවේ ප්‍රධාන කථා නායිකාව වන ඇනා අර්කෙඩියෙව්නා කැරනිනා නමැති චරිතය ගොඩනැංවීම සඳහා තෝල්ස්තොයිට කාන්තාවන් කිහිප... [More]